۸ مقاله که قبل از دریافت جایزه نوبل ریجکت شده‌اند
هیچ چیزی برای یک محقق دردناکتر از این نیست که وقتی مقاله‌ای را می نویسد و آن را برای مجله‌ای که دقیقاً در حیطه و تخصص موضوع مقاله است ارسال می‌کند و مجله مقاله را بدون معطلی ریجکت می‌کند. همیشه چنین چیزی برای محققان اتفاق افتاده و در آینده نیز خواهد افتاد اما هستند مقالاتی که از سوی مجلات ریجکت شده‌اند اما همان مقاله‌ها بعداً برنده جایزه نوبل شده‌اند! در زیر به معرفی آنها می‌پردازیم. با وب سایت چاپ مقاله اوج دانش همراه باشید.
۸ مقاله که قبل از دریافت جایزه نوبل ریجکت شده‌اند
۱- مقاله انریکو فرمی درباره تعامل ضعیف در سال ۱۹۳۳
تعامل ضعیف یکی از چهار نیروی اصلی طبیعی است که توسط انریکو فرمی در سال ۱۹۳۳ مطرح شد و نهایتاً در یک ژورنال آلمانی با نام Zeitschrift für Physik چاپ گردید. اما همین مقاله قبل از اینکه در این مجله چاپ شود از سوی مجله نیچر (Nature) به دلیل اینکه به نطر آنها بسیار دور از واقعیت بود ریجکت شد. همین مقاله، زمانیکه فرمی ۳۸ ساله بود یکی از پایه‌های اصلی کشف “تظاهرات وجود عناصر رادیواکتیو جدید تولید شده توسط تابش نوترون و برای کشف واکنش های مرتبط با آن در هسته” وی شد که از طریق همین کشف برنده جایزه نوبل گردید.
۲- مقاله هنس کربس در حیطه چرخه اسید سیتریک
در سال ۱۹۳۷ وقتی کربس که تا آن زمان ۵۰ مقاله چاپ شده در مجلات مختلف داشت مقاله خو با عنوان “نقش اسید سیتریک در متبولیسم بافت‌های حیوانی” را به مجله نیچر ارسال نمود به زعم خود او آنها بدون بررسی دقیق این مقاله آن را ریجکت کردند. این مقاله بعد از ریجکت شدن در مجله نیچر در همان شال در یک مجله هندی به نام Enzymologia چاپ شد. کربس در سال ۱۹۵۷ بر اساس همین مقاله برنده جایزه نوبل شد.
۳- مقاله مورای گیلمن در حیطه طبقه بندی ذرات بنیادی “elementary particles” در سال ۱۹۵۳
مجله Physical Review سعی داشت عنوان مقاله مورای گیل را با عنوان Curious Particles تغییر داد اما مورای ان را نپذیرفت و عنوان آن را به Strange Particles تغییر نمود. اما مجله Physical Review مجدداً پیشنهاد جدید مورای را رد کرد و نهایتاً مقاله وی را نپذیرفت. برخی اوقاتیک مقاله به خاطر محتوای آن ریجکت نمی‌شود بلکه عنوان مقاله نیز بسیار مهم است. در نهایتا در سال ۱۹۶۹ مورای به خاطر اکتشافهایش در مورد طبقه بندی ذرات ابتدایی و تعاملات آنها موفق به اخذ جایزه نوبل شد.
۴- مقاله روزالین یالو برای اختراع روش Radioimmunoassay
مجله The Journal of Clinical Investigation روش Radioimmunoassay اختراع شده توسط روزالین یالو را ریجکت نمود. و در سال ۱۹۷۷ روزالین بعد از برنده شدن جایزه نوبل به خاطر همین کشف، نامه ریجکت این مجله را در اختیار عموم قرار داد و مدعی شد که این مجله در باره روش معرفی شده توسط وی اشتباه نموده است.
توضیح: Radioimmunoassay یک روش بسیار حساس در آزمایش ویروسی است که برای اندازه گیری غلظت آنتی ژن ها (به عنوان مثال، سطح هورمون در خون ) با استفاده از آنتی بادی ها مورد استفاده قرار می گیرد. به همین ترتیب، آن را می توان به عنوان معکوس از یک آزمایش radiobinding، که آنتی بادی را با استفاده از آنتی ژن های متناظر اندازه گیری می شود.
۵- مقاله پتر هیگ درباره مدل اولیه هیگ در سال ۱۹۶۴
هیگ مقاله ای درباره مدل معرفی شده توسط خود را به مجله Physics Letters ارسال نمود ولی آنها مقاله وی را دارای کیفیت لازم ندانسته و آن را ریجکت نمودند. در سال ۱۹۶۶ هیگ به خاطر ارایه مدل خود برنده جایزه نوبل گردید. این جایزه به خاطر کشف شواهد بوزون معرفی شده توسط هیگ در آمایشات خود توسط محققان به وی ارایه گردید. در نهایت یک سال بعد از اخذ جایزه نوبل مجله Physics Letters مقاله هیگ را با عنوان “Spontaneous symmetry breakdown without massless bosons” در مجله خود چاپ نمود.
۶- مقاله ریچارد ارنست در حیطه طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته ای در سال ۱۹۶۶
دستاوردهای ریچارد ارنست در حیطه طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته‌ای دو بار از سوی مجله Journal of Chemical Physics ریجکت شد و در نهایت این دستاوردها در مجله Review of Scientific Instruments منتشر گردید. ریچارد ارنست نهایتاً به خاطر کار بر روی این حیطه و کشفیاتش در سال ۱۹۹۱ برنده جایزه نوبل شیمی شد.
۷- مقاله دن شچمن درباره شبه کریستال در سال ۱۹۸۴
به نقل از شچمن وقتی Physical Review Letters مقاله وی در حیطه شبه کریستال را رد کرد این مجله در باره دلیل رد مقاله وی می‌نویسد: این حیطه مورد توجه فیزیکدانان قرار نخواهد گرفت! این مقاله یک سال بعد در مجله Metallurgic Transactions چاپ شد و شچمن به خاطر کشفیات خود در این مقاله در سال ۲۰۱۱ برنده جایزه نوبل فیزیک گردید.
۸- مقاله کری مولیس در حیطه واکنش زنجیره‌ای پولیمرها در سال ۱۹۹۳
مقاله کری مولیس در حیطه واکنش زنجیره‌ای پولیمرها از سوی مجله Science ریجکت شد. اما کری مولیس به خاطر ارایه همین مقاله در سال ۱۹۹۳ جایزه نوبل شیمی را به خود اختصاص داد. کری مولیس درباره رد مقاله خود از سوی مجله ساینس می‌گوید: مجله ساینس هیچ دلیل خاصی را در مورد ریجکت شدن مقاله به من ارایه نداد.
در این ۸ مقاله که قبل از دریافت جایزه نوبل ریجکت شده‌اند تجاربی نهفته است که هرچند نمی‌توان در بسیاری از موارد سرگذشت انها را الگو قرار داد اما می‌توان این را پذیرفت که ریجکت شدن مقاله به عوامل مختلفی بستگی دارد و معمولاً هم همیشه دلیل منطقی ندارد. ممکن است داور مجله‌ای صرفاً اشتباه کرده باشد. بنابراین با ریجکت شدن مقاله نباید کل مقاله را کنار گذاشت و باید مجدداً تمامی دلایل و عوامل ریجکت شدن را بررسی نموده و مجدداً تلاش نمود. می‌توانید در این نوشته به هشت عامل اصلی ریجکت شدن مقالات از دیدگاه الزویر نیز توجه نمایید.
لینکهای دیگر را نیز مشاهده کنید.
سلام.وبسایتتون خیلی خوب و مفیده.به کارتون ادامه بدین