۳ اشتباه رایج پژوهشگران در ذکر مشخصات فردی در مقاله
هرچقدر وارد جزییات مهم ارسال مقاله به مجله می‌شویم، درمی‌یابیم که این کار برخلاف آنچه که برخی از افراد می‌گویند کار ساده‌ای نیست و نیازمند دقت و توجه بسیار زیادی است. از لحظه‌ای که یک مقاله شروع به نگارش می‌شود تا لحظه پایانی آن یعنی انتشار و چاپ مقاله بدون شک شما درگیر یک فرآیند بسیار علمی و تخصصی خواهید شد که کوچکترین اشتباه در هر مرحله احتمالاً شما را با مشکلات جدی در فرآیند چاپ و پذیرش مقاله مواجه سازد. فارغ از فرآیند نگارش متن اصلی، مقاله بخش‌های دیگری نیز دارد که بارها و بارها اشتباهات بسیاری در آن دیده‌ایم؛ این بخش، بخش معرفی پژوهشگران و ذکر وابستگی‌های سازمانی آنها (affiliation) در ابتدای مقاله است. در این مطلب قصد داریم به ذکر ۳ اشتباه رایج پژوهشگران در ذکر مشخصات فردی در مقاله می‌پردازیم. با وب سایت چاپ مقاله اوج دانش همراه باشید.
بیشتر بخوانید: آیا می توان در یک مقاله دو نویسنده مسئول تعیین کرد؟
۳ اشتباه رایج پژوهشگران در ذکر مشخصات فردی در مقاله
۱- اشتباه املایی در اسامی. بسیاری از پژوهشگران ایرانی و به طور کل غیر انگلیسی زبان در نوشتن املای انگلیسی نام خود روال ثابتی ندارند و شاید در هرجایی که لازم شده است تا نام خود را به انگلیسی بنویسند شیوه املایی متفاوتی را برگزیده‌اند. این یک اشتباه بسیار رایج در ذکر مشخصات فردی بر روی مقاله است. از جمله مشکلاتی که در این مساله وجود دارد این است که فرض کنید شما مقالاتی را برای اخذ پذیرش در دانشگاه‌های خارجی نیاز دارید. مقالات را نگارش کرده و به چاپ رسانده‌اید و اکنون قصد دارید آنها را به عنوان رزومه پژوهشی خود به یک دانشگاه ارسال نمایید. وقتی دانشگاه مذکور خارجی مقالات شما را رویت می‌کند مشخص می‌گردد که شما اسم خود را بر روی مقالات با املای متفاوت نوشته‌ای یا گاهی دیده شده است که پژوهشگر پسوند اسم خود را حذف می‌کند. باید بگوییم که به احتمال فراوان این مقالات از سوی دانشگاه یا نهاد مربوطه مورد پذیرش واقع نشوند؛ مخصوصاً اگر اسم لاتین درج شده روی پاسپورت شما نیز با همه اسامی مندرج بر روی مقالات شما متفاوت باشد! بنابراین، پژوهشگران می‌باید اولاً اسم دقیق و کامل خود را بر روی مقاله بنویسند و ثانیاً یک شکل املایی واحدی برای آن برگزینند تا متحمل زیان و ضرر نشوند. البته باید اذعان داریم که سیستم ارکید برای افرادی که در اسم انها غلط املایی وجود دارد راه‌حل خوبی در نظر گرفته است که می‌توانید برای آشنایی با آن از این لینک استفاده کنید.
۲- اشتباه در ذکر افیلییشن (affiliation) یا وابستگی سازمانی. افیلییشن یا وابستگی سازمانی عبارت است از اطلاعاتی که نشان می‌دهد فرد در چه سطح علمی است، در چه رشته‌ای درس خوانده است، فعلاً در کجا مشغول به تحصیل یا ندریس است و یا در چه سازمان یا نهادی کار می‌کند و نام کشور مبدا کدام است. یک نمونه افیلییشن به زبان انگلیسی و فارسی در زیر آورده‌ایم.
– دانشجوی دکترا، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
Phd student, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
همانگونه که مشاهده می‌کنید وابستگی سازمانی فوق تمامی عناصر اصلی و ضروری که در بند ۲ گفته شد را دارد. هرچند این جمله یک جمله ساده و بدون پیچیدگی است اما افراد بسیار زیادی در نوشتن آن اشتباه می‌کنند و در بسیاری از مواقع مجبور می‌شوند که با ارسال ایمیلی به مجله ان را اصلاح کنند. یقیناً ارسال هرگونه اصلاحات برای ایمیل مجله وقت گیر بوده و حتی این احتمال نیز وجود دارد که مجله اصلاحات را اعمال نکند زیرا زمان اصلاحات منقضی شده است. پیشنهاد ما آن است که نوشتن این وابستگی سازمانی را بسیار جدی و مهم بگیرید و قبل از اینکه مقاله را به مجله ارسال کنید، با افراد آگاه و مطلع نیز مشورت کنید. بسیاری از دانشجویان و اساتید می‌توانند از بخش پژوهش دانشگاه خود درباره صحت آن استعلام کنند. در این وب سایت نیز همکاران ما می‌توانند کمک‌ها و راهنمایی‌های لازم را برای دانشجویان و اساتید در نگارش وابستگی سازمانی ارایه کنند (افیلیشن یا وابستگی سازمانی (Affiliation) و آشنایی با آن).
۳- اشتباه در درج ایمیل. واقعیت این است که بر روی مقاله ذکر تنها یک ایمیل برای مقالاتی که چندین نویسنده دارند کافی است. نویسندگان یک مقاله می‌بایست صرفاً ایمیل نویسنده مسئول را بر روی مقاله ذکر کنند و از آوردن ایمیل سایر نویسندگان مقاله اجتناب نمایند. نویسنده مسئول نیز باید به این مساله توجه نماید که صرفاً ایمیلی را به مجله معرفی نماید که ان ایمیل فعال است و از نظر املایی نیز مشکل نداشته باشد و دقیق و درست نوشته شود. گاهاً مشاهده می‌شود که نویسندگان مسئول این مساله را جدی نمی‌گیزند و سریع اولین ایمیلی که به ذهنشان می‌آید را بر روی مقاله می‌نویسند دریغ از این که شاید پسورد آن ایمیل را فراموش کرده‌اند و یا اینکه مدت زیادی است با ان ایمیل کار نمی‌کنند. بنابراین، تمامی پژوهشگران می‌بایست برای کارهای مقاله خود یک ایمیل مختص داشته باشند و یا اگر ایمیل عمومی‌شان را مرتباً چک می‌کنند همان ایمیل را ذکر نمایند. قصد این مطلب آنست که یادآوری کند پژوهشگران حتماً یک ایمیل معتبر و صحیح را به عنوان ایمیل نویسنده مسئول ارایه دهند و در این مساله بسیار حساس باشند.
لینک های مفید و مرتبط دیگر را مطالعه کنید.
